04/2025

Recenzja filmu:

Czy jest szansa, by wybić nastolatków z nużącej szkolnej rutyny, odłączyć ich od social mediów i internetowych aktywności i zainteresować światem, w którym z ich perspektywy nie dość, że niczego nie słychać to jeszcze nic  się nie dzieje?

Kasia i Marek są nauczycielami. Po kilkunastu latach zrezygnowali z pracy w szkole. Nie chcieli „uczyć” przyrody tylko odkrywać ją przed uczniami w sposób bardziej aktywny, niż jest to możliwe w klasie.

Zmotywowani pandemią, która ukróciła bezpośrednie relacje rówieśnicze i zamieniła szkolny gwar w niewymagającą aktywności samotność przed monitorami komputerów, zapragnęli wyrwać uczniów w naturalne środowisko, który będą mogli poznać nie tylko zmysłem wzroku i dotyku, ale też węchu i smaku.  

W efekcie kilka grup nastolatków spędziło kilka dni w różnych porach roku na eksplorowaniu lasu. 

Przeniesienie z naturalnego im środowiska w prawdziwą naturę wydają się być jedynie jej biernymi obserwatorami. Możliwe, że znudzonymi siedzeniem w milczeniu w kręgu i słuchaniem ptaków ( za cicho – powie jeden z uczniów).   

Niektórzy zdezorientowani brakiem bodźców, do których przywykli, sięgają po telefony. Z czasem udaje im się skupić na rzeczywistości analogowej i otworzyć na aktywne doświadczanie tego, co wokół.  

Czy będą potrafili się zdziwić, zachwycić i wzruszyć – o tym opowiada dokument Sławka Mielnika, który przez trzydzieści dni w różnych porach roku przyglądał się niecodziennym lekcjom przyrody prowadzonym przez Kasię i Marka.  

– Niczego nie reżyserowałem, jedynie rejestrowałem to, co się dzieje. Po kilku godzinach stawałem się dla uczniów niewidzialny, obecność kamery ich nie peszyła – mówi reżyser.  

– Zdziwiło mnie, że musieli zmęczyć się fizycznie, wręcz wyszaleć,  żeby zobaczyć i poczuć przyrodę. Wysiadali z autokaru przebodźcowani i dopiero wysiłek fizyczny pozwolił im się wyciszyć i zaangażować w poznawanie miejsca, do którego ich przywieziono – dodaje.

Sześć dni spędzonych w lesie okazało się dla jednych namiastką obozu survivalowego, dla niektórych detoksem od mediów społecznościowych, a jeszcze dla innych doświadczeniem bliskości z rówieśnikami i z naturą. Czy będą ją pielęgnować?  Ważne, że im się zdarzył.

„Wycieczka do lasu” nie jest jednak tylko rejestracją eksperymentu edukacyjnego. Kamera z czułością przygląda się życiu ekosystemu – znojowi żuka, płochliwości saren, determinacji dzięcioła. Światłu kładącemu się na wiosennych liściach i ich szelestowi kiedy obumrą jesienią. Niby oczywistość, ale jednak piękna.

Dorota Wodecka

____________________________________________________________

02/2025

„Wycieczka do lasu” wybiera się w maju do Krakowa na Krakow Film Festival

Film będzie pokazany w sekcji Docs4Teens!

Mój film jest jedynym tytułem z Polski!

Krakowski Festiwal Filmowy (Polska), Festival dei Popoli (Włochy), Porto/Post/Doc (Portugalia), Міжнародний фестиваль документального кіно про права людини Docudays UA (Ukraina) oraz Fipadoc – International Documentary Festival (Francja) aktywnie wspierają promocję i dystrybucję filmów dokumentalnych, aby uczynić je bardziej dostępnymi dla młodej publiczności.
W ramach czwartej edycji Docs4Teens każdy z festiwali zaprezentuje wybrane tytuły z czternastu specjalnie wyselekcjonowanych dokumentów skierowanych dla widowni w wieku 12–16 lat.

🎥🎥🎥

Krakowski Festiwal Filmowy – jedno z najstarszych wydarzeń na świecie, poświęconych filmom dokumentalnym, animowanym oraz krótkim fabułom. Podczas 8 festiwalowych dni widzowie mają okazję obejrzeć około 200 filmów z Polski i z całego świata. Zarówno w krakowskich kinach, jak i w Internecie. Festiwal jest na ekskluzywnej liście wydarzeń kwalifikujących do Oscara w kategoriach film krótkometrażowy (fabuła, animacja, dokument) oraz pełnometrażowy film dokumentalny, a także rekomenduje do Europejskiej Nagrody Filmowej w tych samych kategoriach oraz kwalifikuje krótkometrażowe filmy fabularne do nagród BAFTA. 

____________________________________________________________

10/2023

Podczas święta Bożego Ciała w 2022 r. etnolodzy i kulturoznawcy przeprowadzą badania etnograficzne tradycji układania kwietnych dywanów w miejscowościach Klucz, Olszowa, Zalesie Śląskie i Zimna Wódka na Opolszczyźnie. Celem tych badań jest zapewnienie trwałej żywotności tej wyjątkowej tradycji wpisanej na listę UNESCO.

__________________________________________________________

Film został zrealizowany w ramach większego projektu: „Sąsiedzi. Od narodzin aż po śmierć. Fotografie Franciszka Lepicha z Oleszki” w Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu.

 

Projekt dotyczył odnalezionych 800 szklanych negatywów, które zostały m.in. zdigitalizowane, wydrukowane i zaprezentowane podczas wystawy w 2021/2022 w Muzeum Wsi Opolskiej, a także wydanie albumu oraz stworzenie strony Internetowej www.franciszeklepich.pl

Film opowiada o fotografie-amatorze, który wykonywał zbiorowy portret mieszkańców wsi Oleszka, Jasiona i Żyrowa, położonych na Śląsku Opolskim (region ten do 1945 roku należał do Niemiec). Są to zdjęcia wykonane w latach 20., 30. i 40. XX wieku przez fotografa amatora Franciszka Lepicha. Ich oryginalne szklane negatywy w ilości prawie 800, zostały odnalezione w 2016 roku.

FILM
Reżyser: Sławomir Mielnik
Scenariusz: Magdalena Górniak-Bardzik, Sławomir Mielnik
Pomysł i koncepcja: Magdalena Górniak-Bardzik

Reżyser zdjęć/dron/dźwięk/montaż/kolorysta: Sławomir Mielnik
Asystent kamery: Rafał Mielnik
Fotografie archiwalne: Franciszek Lepich
Fotografie współczesne: Sławoj Dubiel

Wystąpili: Helga Bieniusa, Sławoj Dubiel, Magdalena Górniak-Bardzik, Bertold Lepich, Bronisława Pietrek, Teresa Smolińska, Jerzy Szołtysek, Marek Szyryk
Muzyka oryginalna: Zaginione Archiwum (Zespół muzyczny w składzie: Anna Dzwonkowska-Pucia, Mariusz Pucia, Dariusz Kownacki)
Konsultacja: Magdalena Górniak-Bardzik
Głos lektora: Magdalena Szybińska
Fotosy: Rafał Mielnik
Plakat projektu: Marek Krajewski

Plakat filmu: Sławomir Mielnik
Tłumaczenie: Jacek Rudnik

Producent: Fundacja 2.8
Klient/Produkcja: Muzeum Wsi Opolskiej 2021

Dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – Państwowego Funduszu Celowego i ze środków Samorządu Województwa Opolskiego

 

 

Więcej o projekcie: www.franciszeklepich.pl

 

__________________________________________________________

TU MIESZKAM – KAMPANIA SPOŁECZNA

Projekt fotograficzny przybliżający sylwetki wybranych 10 cudzoziemców, którzy zamieszkali w Opolu. 2021

Pomysł i fotografie: Sławomir Mielnik
Projekt plakatów: Rafał Mielnik

Więcej o kampanii TUTAJ

__________________________________________________________

10 edycja Opolskiego Festiwalu Fotografii

 

 

 

__________________________________________________________

galeria kwarantanna – „w trawie”

Galeria „Kwarantanna”, Głuchołazy/Podlesie 85A ( TUTAJ)

Współrzędne: 50.2768317N, 17.3449828E

Otwarcie:  14 czerwca 2020r., ekspozycja do 25 czerwca.

Galerię stworzył i prowadzi: Marek Synowiecki

„W trawie” to senne wspomnienia z czasów dzieciństwa, gdzie poznawanie świata odbywało się na podwórkach, w mikroświecie który nas otaczał. Przechowywane w pamięci obrazy czasem ewoluują i filtrują się poprzez poznanie nowych doznań i bodźców zewnętrznych. Odbieramy je teraz nieco inaczej, ale nadal są dzieckiem, tyle że w ciele dorosłej osoby. Ciągle silne i bardziej kolorowe od filmów ORWO. Życie zatacza koło patrząc na własnego syna, który odkrywa swój osobisty mikroświat w trawie. Nieodgadniona Różyczka z filmu Orsona Wellesa to właśnie duch wspomnień, który siedzi w głowie do końca.